"special" permit

dito sa amin, may tinayong simbahan ng protestant..

sa katapat nun, may ginagawang tatlong palapag na bahay..

may similarity silang dalawa, di lang dahil sa nagpapatayo sila, kundi nasa iisang sakop sila ng lokal na pamahalaan..

ang matinding pagkakaiba nila, yung simbahan may building permit, yung isa wala. wala akong nakikita hanggang ngayon na nakapaskil sa labas..

nagtataka ako dahil ang may ari ng tatlong palapag na bahay na ginagawa ay pagmamay-ari ng mga cerafica, si arnel cerafica ay konsehal ng bayan ng taguig. ang kapatid naman nya ay kapitan ng barangay palingon-tipas.

sabi ko sa sarili ko, pilipino naman sila. botante ng lungsod ng taguig. so ang ibig sabihin, sakop sila ng batas.

tanong ko lang, bakit wala silang building permit. kung meron man, bakit di nakapaskil sa labas o nakikita ng mga tao.

di maiwasan ang mapag-isip. may katungkulan sila at mataas ang "accountability" nila sa taong bayan.

kung totoo sila na tagapaglingkod ng bayan. dapat sila ang nangunguna sa pagsunod ng batas. at hindi abusuhin ang kapangyarihan.

nagmamatyag lamang ako. nagsusuri sa aking lipunan. at naghahangad ng pagbabago sa aking komunidad na ginagalawan..

anung nangyari?

kagabi, halos di pa nag-iinit ang aming mga paa ng aking asawa sa pagdating namin sa bahay..

kaunting kwentuhan, nood ng t.v at paglatag ng aming tutulugan..

nagulat kami nung may narinig kaming malakas na balabag ng pintuan ng sasakyan..

dali-dali kong tinignan kung yun na ba ang pinsan ko, dahil ako ang magbabayad ng taksing sinakyan nya, wala kasi syang pera at ito ay nanakaw sa kanyang opisina.. kalungkot

nung pagtanaw ko sa aming bakod kung sino ang dumating, nagulat ako nang makita ko ang mga tanod, apat sila, dala ang serbis ng barangay.

may dala silang mga mahabang patpat, tingin ko yantok yun, yung pang-arnis..

tinanong ko kung bakit nila iniilawan ang dingding ng bakanteng lote, na katabi ng bahay namin.

ang sagot nila sa akin ay ganito, "may hinahabol kasi kaming bata. binabato kasi nila yung mga dumadaan sa barangay"

dali kong binaling ang aking paningin sa bakante at madamong lote.

wala akong makita.. ang sabi ko pa "kuya, baka sa kabila tumakbo" sinagot nila ako "di, dito tumakbo". hindi na ako nagtangka pang nagtanong.

maya-maya, dumating na yung sasakyan ng pulis at may lulan ng tatlong pulis (pakiwari ko dahil madilim)

habang ginagalugad nila ang damuhan, nagsasalita sila (sermon sa bata)..

hawi dito, hawi doon..

maya maya may nagtaas ng kamay sa kalagitnaan ng damuhan.

nagulat ang aking asawa at tita at tito ko..

kahit ako rin ay nagulat..

isang bata ang tumayo at nakataas ang dalawang kamay sa ere..

binitbit nila ang bata sa damit..

nakahanda akong ipagtanggol ang bata kung nakita kong sasaktan nila..

habang tinatanaw ko ang sasakyan ng barangay at hanggang sa mawala ito sa aking paningin..

napaisip ako at tinanong ko sa aking sarili..

bat nangyari iyon?..

anu na ang nangyayari sa mga kabataan ngayon?

sino ang may responsibilidad sa mga bata?

naawa at nahabag ako..

pinikit ko ang aking mga mata at nanalangin na bigyan nawa ako ni BATHALA ng oras at talino..

para makausap at maging kaibigan ko ang mga kabataan ..

gagawin ko din sa kanila yung ginagawa ko sa 35 na kabataan sa aming simbahan..

open city

kagabi..

tumawag ako sa aking asawa, tinanong ko sya kung nasan na sya..

sumagot naman sya kung asan sya, pero nung ibababa ko na ang aking selpon,

may pahabol sya... bumili daw ako ng "sanitary napkin" nya..

pagkababa ko ng jeep, galing ng crossing..

di ko sya binigo, dali-dali akong tumungo sa mercury drug at diretso ako sa hanay ng mga makukulay na "sanitary napkins".

nakita ko agad na may dalawang babae na panay ang pili sa mga napkins.

pero ako, malayo pa lang nakita ko na yung hinahanap ko. modess all night..

pakiwari ko, nagulat yung dalawang babae, dahil bigla kong dinaklot ang modess at sabay umalis..

binayaran ko at sumakay na ako ng tricycle.

habang nasa tricycle ako..

naisip ko na, di na ganun ka-konserbatibo ang ating lipunan pagdating sa pagbili ng "sanitary napkin".

isa sa mga palatandaan ay, hindi na konserbatibo ang mga tao. dati kasi, kapag inuutusan ako ng mama ko na bumili ng napkin, nagagalit ang lola ko na ako ang bumibili, sabi kasi ng lola ko, dapat babae ang bumibili, kaya yung kapatid kong babae ang bumibili. ngayon, wala ng ganung kaisipan, hindi dahil patay na ang aking lola, pero sa kabuuan. okay lang na bumili ang isang lalaki ng napkin.

pangalawa, lantad ito sa lahat, kung baga access able. tanda ko pa noon, kapag ako ang bumibili, binabalot pa sa dyaryo. pero ngayon, di na binabalot pa sa dyaryo.

pangatlo, dahil sa isang damakmak ang mga komersyal sa t.v., nakokondisyon ang utak ng tao na humahantong sa "okay" lang ang bumili ang mga lalaki ng sanitary napkin..

at pang-apat, dahil sa globalisasyon, umuusbong ang mga feminista na naghahangad ng pantay na karapatan sa mga lalaki, na hindi dapat ikahiya na "meron" ka..

tunay nga na "open city" na ang ating bayan sa ganitong usapin...